Czekoladowe cupcakes jak RÓŻE i muchomory.

 

 

Czekoladowa babeczka z czapeczką w kształcie róży z maślanego kremu. Nauczyciele mieli słodki podarunek, a i dziewczyna by się ucieszyła, jakby zamiast kwiatka dostała cupcakes :)

 

 

 

Cupcakes czekoladowe jak RÓŻE

przepis autorski

(7-8 sztuk)

 

ciasto:1/4 szklanki mleka
1/4 szklanki espresso (np. z takiej kawy  - klik)

1/4 szklanki kakao
2 łyżki masła
1/2 szklanki cukru
1/2 szklanki mąki pszennej
1/2 łyżeczki sody oczyszczonej
1 jajko

ewentualnie: 100g gorzkiej czekolady posiekanej na kawałki

krem:

125g masła                                                         250g cukru pudru
czerwony barwnik w proszku

Mleko i espresso wlej do garnuszka wraz z kakao, cukrem i masłem, gotuj do momentu połączenia się składników. Ostudź i połącz z jajkiem.
Mąkę przesiej z sodą. Wymieszaj mokre składniki z suchymi.
Piekarnik nagrzej do 180 stopni. Wypełnij papilotki do 2/3 wysokości ciastem i piecz 2o-25 minut.
Masło utrzyj na puszystą masę, połącz z cukrem pudrem i barwnikiem.

Muffinki udekoruj kremem zaczynając od środka babeczki.

Smacznego!

......................................................................................................................................................

 

 

 

 

Czasem,

czasem czuję się jak taki muchomor, trochę niechciana, niepotrzebna, trująca dla otoczenia, ale wiem, że taki czerwony grzybek w białe groszki jest bardzo przyjemny dla oczu i musi istnieć, chociażby dla kilku innych Muchomorków.

Czasem,

czasem czuję się jak taka gruszka, zepsuta, chora, inna, odrzucona i na to jest tylko jedno lekarstwo, tylko jedno. Nie zgadniecie jakie.

 

 

Czasem,

czasem gdy chcę być idealnym biszkoptem, a jestem zakalcem chciałabym się schować z herbatą pod koc, albo uciec na koniec świata, usiąść na krzesło z trzech desek pod drzewem... i popijać życie herbatą.

 

Lecz wiem, że nie ma, co się chować i co uciekać, nie ma co się obrażać, bo można wiele stracić, wiele przegapić.

 

I wiem, że nie lubię, gdy zimno mi w palce, a w pobliżu same obce istoty, które ani śnią się uśmiechnąć. A uśmiechać się trzeba, zawsze,

niezależnie od pogody.

 

Pozdrawiam,

muffinka